Τι ξεχωρίζει την Νεο-ΚρανιοΙερη Θεραπεια από την κλασική ΚρανιοΙερή Θεραπεία;
Η Νεο-ΚρανιοΙερη Θεραπεια είναι τρόπος ζωής και όχι μόνο μια θεραπευτική μέθοδος;
Πολλές φορές μας τίθεται το ερώτημα „τι είναι η Νέο-ΚρανιοΙερη Θεραπεια και ποιες οι διαφορές της από την κλασική Κρανιοιερή Θεραπεία;“. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι πολυσύνθετη και δεν μπορεί να απαντηθεί με μια πρόταση. Θα προσπαθήσουμε όμως να το εξηγήσουμε όσο γίνεται πιο απλά και με παραδείγματα από την πράξη για να γίνει κατανοητή η δική μας προσέγγιση της ΚρανιοΙερης Θεραπειας.Στην Αφετηρία ήδη διίστανται οι δρόμοι της Νεο-ΚρανιοΙερης από την κλασική ΚρανιοΙερη Θεραπεία.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στην κλασική Κρανιοιερή Θεραπεία μαθαίνουν κατά κύριο λόγο άνθρωποι οι οποίοι κατά το πλείστον θέλουν να τελειώσουν γρήγορα την εκπαίδευση της Κρανιοϊερής Θεραπείας για να γίνουν “θεραπευτές” και αυτής της μεθόδου και να βγάλουν χρήματα.
Κάνοντας λοιπόν μια γρήγορη εκπαίδευση, ας πούμε δύο τετραήμερων, το πολύ 40 ωρών το καθένα, να μπορούν να την εφαρμόζουν και να εργαστούν σαν „θεραπευτές“ της Κρανιοϊερής Θεραπείας. Ειρωνεία του όλου θέματος είναι ότι πολλοί άνθρωποι που έκαναν μια τέτοια εκπαίδευση θεωρούν τους εαυτούς τους μετά από οχτώ ημέρες, τους “κατάλληλα εκπαιδευμένους” στην Κρανιοιερή θεραπεία. Σίγουρα υπάρχουν και μερικοί οι οποίοι θέλουν να κάνουν την συγκεκριμένη εκπαίδευση γιατί άκουσαν ότι „έχει καλά αποτελέσματα“. Οπωσδήποτε είναι πάρα πολύ λίγοι εκείνοι που ακολούθησαν την συγκεκριμένη εκπαίδευση για να κάνουν προσωπικές εμπειρίες και για την προσωπική τους εξέλιξη για να μπορέσουν να είναι πιο συνειδητοί άνθρωποι στην προσωπική τους ζωή και για να ανακαλύψουν την αξία του να είσαι υγιής, όταν είσαι Αληθινός!
Στην Νέο-ΚρανιοΙερη Θεραπεια αρχίζουν την εκπαίδευση άνθρωποι οι οποίοι έχουν κάνει συνεδρίες και μαγεύτηκαν από τις πολλές αλλαγές που έγιναν στην ζωή τους μετά από τις εμπειρίες και τα βιώματά τους στις συνεδρίες αυτές. Το ότι θα γίνουν “θεραπευτές“ δεν είναι το κυρίως μέλημά τους, είναι όμως η φυσιολογική εξέλιξή τους στο τέρμα του δρόμου που είναι το πτυχίο. Να έχουν δηλαδή όλα τα εφόδια ώστε να μπορούν να “συνοδεύσουν” το οποιονδήποτε άνθρωπο που θέλει πραγματικά να θεραπευτεί στο ταξίδι που οδηγεί στην υγεία του. Γι’ αυτό και εμείς δεν εκπαιδεύουμε “Θεραπευτές” αλλά μιλάμε για “Συνοδοιπόρους” στο ταξίδι που κάνει ο “Ταξιδιώτης” - που οι άλλοι ονομάζουν “θεραπευόμενο” ή ακόμη χειρότερα "Ασθενή"-, στην διάρκεια της συνεδρίας. Στην Νέο-Κρανιοϊερή Θεραπεία δεν υπάρχει ο όρος “θεραπευτής”, διότι στην διάρκεια της εκπαίδευσής μας μαθαίνουμε εντελώς βιωματικά ότι ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΧΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ. Και αυτήν την Αλήθεια του σώματός την βιώνουν όλοι οι μαθητές μας αρκετές φορές στην πορεία της εκπαίδευσης τους. Γι’ αυτό δίνουμε πολλή έμφαση στις προσωπικές εμπειρίες και βιώματα των μαθητών μας κατά την διάρκεια των 5 πέντε δεκαήμερων σεμιναρίων μας.
Η εκπαίδευση της Νεο-ΚρανιοΙερης Θεραπειας είναι 1300 ώρες ή 1730 διδακτικές ώρες
Η εκπαίδευση της Νέο-ΚρανιοΙερής Θεραπείας είναι 1300 ωρών οι οποίες μοιράζονται σε πέντε δεκαήμερα βιωματικά σεμινάρια, και ένα σεμινάριο Retreat Αυτογνωσίας διάρκειας μιας εβδομάδας και σε πολλές ακόμα ημέρες εποπτείας και παρακολούθησης της εξέλιξής τους, σε πολλές προσωπικές συνεδρίες με εμάς τους δασκάλους τους, και μια διπλωματική εργασία διάρκειας τριών μηνών καθώς και ένα επταήμερο βιωματικό “σεμινάριο Εξετάσεων”.Αφού περάσει κανείς από όλο αυτό το προαναφερόμενο φάσμα και δει τον εαυτό του βιωματικά τι κάνει ο ίδιος και τι τον αρρωσταίνει, τότε μπορεί να εργαστεί ή μάλλον να προφέρει τις υπηρεσίες του κατανοώντας την μοναδικότητα της αλήθειας του κάθε ανθρώπου. Τότε και μόνον ΤΟΤΕ επιτρέπετε να αμοίβεται για τις συνεδρίες που δίνει.
Εμάς τους δασκάλους της Νέο-ΚρανιοΙερής Θεραπείας μας ενδιαφέρει πρωτίστως οι μαθητές μας να ξεκαθαρίσουν τα του δικού τους οίκου, να συνειδητοποιήσουν ότι ο κάθε πόνος, η κάθε ταλαιπωρία της υγείας τους είναι συνειδητά ή ασυνείδητα προσωπικές επιλογές. Να βιώσουν τι σημαίνει να αγγίζω χωρίς να κρίνω. Γιατί όταν αγγίζω ένα σώμα και αξιολογώ ή κάνω διάγνωση την κατάστασή του, τότε το κρίνω, πράγμα που κάνει κατά κόρων η κλασική κρανιοϊερή θεραπεία. Οι μαθητές μας βιώνουν τι θα πει εμπιστοσύνη ότι το κάθε σώμα που αγγίζουν “γνωρίζει” τον δρόμο που οδηγεί πίσω στην προτέρα δική του υγιή κατάσταση.
Οι εκπαιδευόμενοί μας μαθαίνουν ότι, όσο πιο πολύ εμπιστοσύνη έχουμε στην σοφία του σώματος, τόσο λιγότερο νιώθουμε την ανάγκη να παρέμβουμε και να θεραπεύσουμε.
Εντελώς διαφορετικές οι προσεγγίσεις μας!
Στην κλασική Κρανιοϊερή Θεραπεία υπάρχει η εξής αντίφαση, ότι ναι μεν λέει το σώμα αυτοθεραπεύεται αλλά για να το κάνει αυτό θα εφαρμόσουμε τις απαραίτητες τεχνικές για να επανέλθει π.χ. ο ΚρανιοΙερός Ρυθμός στην φυσική του ας πούμε συχνότητα. Οι εφαρμογές έχουν έναν σκοπό, δηλαδή να επαναφέρουν ισορροπίες στο σώμα και ποιες είναι αυτές οι ισορροπίες το ξέρει ο “ΚρανιοΙερός Θεραπευτής”. Αυτός αξιολογεί τι δεν πάει καλά στο σώμα και τι έχει διαταραχθεί και εφαρμόζει τις τεχνικές εκείνες που θα επαναφέρουν την ιδεώδη κατάσταση. Αν π.χ. πονάει ο άνθρωπος που έρχεται να δεχτεί μια συνεδρία, θα προσπαθήσει να κάνει οτιδήποτε περνάει από το χέρι του για να φύγει ο πόνος, εφαρμόζοντας δηλαδή κάποιες τεχνικές. Γι’ αυτό και το λεξιλόγιο είναι γεμάτο με όρους όπως: κάνω, εφαρμόζω, διορθώνω, παρεμβαίνω, θεραπεύω κτλ.
Στην Νέο-Κρανιοϊερή Θεραπεία αγγίζουμε το κάθε σώμα με Σεβασμό και Αγάπη στην μοναδικότητα της δικής του αλήθειας, η οποία μπορεί να είναι πόνος, αρρώστια ή η οποιαδήποτε δυσλειτουργία. Γνωρίζουμε από τα βιώματά μας και την 28-ετή πείρα μας, ότι όλο το Θεραπευτικό Δυναμικό κρύβεται μέσα σ’ αυτό το σώμα που αγγίζουμε και το άγγιγμά μας είναι μια συνειδητή Προτροπή στην Γνώση του εκάστοτε σώματος να “Ξαναθυμηθεί, αν αυτό θέλει, την προτέρα υγιή του κατάσταση“. Για να συμβεί αυτό πρέπει να έχει ο “Συνοδοιπόρος” Χρόνο, να μην βιάζεται να τελειώσει όπου και αν αγγίζει. Αποδεχόμαστε απόλυτα –και δεν απογοητευόμαστε- ακόμη και αν δεν αλλάξει κάτι. Για να μπορεί να συμβεί όμως αυτό, δηλαδή να είναι ο Συνοδοιπόρος ΕΚΕΙ και όχι το ΕΓΩ του χρειάζεται πολλή δουλειά στην προσωπική του εξέλιξη, την οποία δεν κατακτά κανείς σε 2-3 τετραήμερα. Η Νέο-Κρανιοιερη θεραπεια είναι ο δρόμος της καρδιάς, που σημαίνει αγγίζω με ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, ΑΠΟΔΟΧΗ, ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ Σ’ ΑΛΛΑΞΩ, ΔΕΝ ΣΕ ΚΡΙΝΩ.
Στην Νεο-ΚρανιοΙερή Θεραπεία ο πόνος είναι κάτι δικό σου και χρειάζεται Σεβασμό!
Για μας ο πόνος δεν είναι κάτι κακό και ξένο από τον ίδιο τον Ταξιδιώτη και άρα πρέπει να φύγει από το σώμα όσο γίνεται πιο γρήγορα! Ο πόνος στην Νέο-Κρανιοϊερή Θεραπεία είναι μια πηγή αλήθειας ή Τράπεζα πληροφοριών για τον Ταξιδιώτη, ο οποίος θέλει πολύ να ακουστεί και να κατανοηθεί από ‘’καρδιάς” από τον Ταξιδιώτη τον ίδιο και από τον Συνοδοιπόρο του. Αυτό γίνεται πολύ άμεσα και βιωματικά με τον Θεραπευτικό Διάλογο, ο οποίος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Νέο-ΚρανιοΙερής Θεραπείας.Ο Θεραπευτικός Διάλογος της Νεο-ΚρανιοΙερης Θεραπείας!
(Μια πονεμένη ιστορία της κλασικής ΚρανιοΙερής Θεραπείας)
Για μας μένει από την κλασική Κρανιοϊερή Θεραπεία αναπάντητο το εξής ερώτημα: Όταν στην πορεία μιας συνεδρίας σταματήσει απότομα ο ΚρανιοΙερός Ρυθμός κάνουν Θεραπευτικό Διάλογο ή όχι; Αν είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Κρανιοϊερής Θεραπείας ο Θεραπευτικός Διάλογος, τότε με ποια ηθική συμβαδίζει το να βαπτίζονται, ελαφρά τη καρδία, “Κρανιοϊεροί Θεραπευτές” άνθρωποι που έκαναν δυο τετραήμερα σεμινάρια και δεν έχουν ιδέα από Θεραπευτικό Διάλογο. Τι θα κάνει ένας τέτοιος “Κρανιοϊερός Θεραπευτής” όταν, κάνοντας με αμοιβή μια συνεδρία σαν Θεραπευτής, αρχίζει ο Θεραπευόμενος του να “φρικάρει” ΣωματοΣυναισθηματικά;
Και στην κλασική Κρανιοϊερή Θεραπεία υπάρχει ο θεραπευτικός Διάλογος μόνο που τίθεται το ερώτημα ποιος Θεραπευτικός Διάλογος εφαρμόζεται, που βασίζεται, πόση βιωματική εμπειρία έχουν αυτοί που κάνουν διάλογο στις συνεδρίες τους; Πόσο έχουν μάθει ότι όταν στην συνεδρία εμφανιστεί μια τραυματική εμπειρία μπορεί αν δεν ΞΕΡΕΙ ο θεραπευτής να “Επανατραυματιστεί” ο θεραπευόμενος και να καταγραφεί το τραύμα ακόμη πιο βαθιά στους ιστούς, τα κύτταρα του σώματός του και στο ασυνείδητο του;
Στην Νέο-Κρανιοϊερή Θεραπεία είναι νόμος της εκπαίδευσης μας ότι οι μαθητές που βρίσκονται σε οποιοδήποτε στάδιο της εκπαίδευσής τους απαγορεύεται να αμείβονται και ας έχουν μετά από δύο Level πολύ περισσότερο Σεβασμό και γνώσεις από αυτούς της κλασικής Κρανιοϊερής θεραπείας των δύο τετραήμερων. Επίσης δεν κάνουν κατά την διάρκεια της εκπαίδευσής τους συνεδρίες σε αγνώστους και σε επαγγελματικούς χώρους, παρά μόνον σε γνωστούς, φίλους και συγγενείς τους και αυτό για να είναι ξεκάθαρο το ότι “Εσύ θα ξαπλώσεις για να εμπλουτίσω εγώ τις εμπειρίες μου ακούγοντας το σώμα σου και εγώ θα σου προσφέρω τον χρόνο μου δηλαδή τα 65 με 70 λεπτά”.
Επίσης στην εκπαίδευση της Νεο-ΚρανιοΙερης Θεραπειας βιώνουν οι εκπαιδευόμενοι μας τι είναι Θεραπευτικός Διάλογος και τι είναι ΣωματοΣυναισθηματική Απελευθέρωση και το βάθος μιας τέτοιας εμπειρίας. Σε κάθε LEVEL της εκπαίδευσης δέχονται οι εκπαιδευόμενοι από τους Δασκάλους συνεδρίες πολλαπλών χεριών με Θεραπευτικό Διάλογο. Μαθαίνουν από την αρχή να έχουν Δέος και Σεβασμό στον Θεραπευτικό Διάλογο, να μην παρεμβαίνουν και πόσο μεγάλη ευθύνη είναι το να Συμπορευτεί κανείς μαζί με κάποιον Ταξιδιώτη του σε ένα τραύμα το οποίο το σώμα του αποφασίζει να θεραπεύσει με τον συγκεκριμένο Συνοδοιπόρο του. Έτσι βήμα βήμα και χέρι χέρι οδηγούνται οι μαθητές μας στην ευθύνη του να είσαι ΠΑΡΩΝ και ΕΚΕΙ την στιγμή που το σώμα του Ταξιδιώτη αποφασίζει ότι “τώρα θέλω να λυτρωθώ από το τραύμα που κουβαλάω μια ζωή”.
Ως που να φτάσουν στο LEVEL 4 και LEVEL 5 της εκπαίδευσής τους έχουν κάνει πολλά βιώματα και έχουν δεχτεί πολλές συνεδρίες από εμάς καθώς επίσης έχουν συνυπάρξει σε πολλές συνεδρίες συμμαθητών τους στα δεκαήμερα βιωματικά σεμινάρια μας και ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ πως είναι να έχεις έναν Συνοδοιπόρο που τον νιώθεις μαζί σου στο Ταξίδι σου. Έτσι όταν φτάσει η στιγμή του LEVEL 4 και του LEVEL 5 του σεμιναρίου που έχει τον Τίτλο “ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΑ ΑΚΟΥΩ”, οι μαθητές είναι έτοιμοι να αφομοιώσουν τις αρχές του Θεραπευτικού Διαλόγου ο οποίος δεν είναι απλά Dialoguing and imagination αλλά είναι εναρμονισμένα και αλληλοσυμπληρώνοντα στοιχεία από την Τραυματοθεραπεία, την Gestalt therapy, το NLP(Νευρογλωσικός Προγραμματισμός), του Process Work, της Συστημικής Αναπαράστασης και του Δρόμου της Καρδιάς και της υπακοής της αποδοχής και εμπιστοσύνης στην μοναδικότητα του άλλου.
Για μας ο Θεραπευτικός Διάλογος, όπως τον περιγράψαμε παραπάνω, είναι ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ κομμάτι μιας συνεδρίας και χωρίς αυτόν θα κινηθεί η συνεδρία σε ρηχά νερά και ο Θεραπευόμενος/Ταξιδιώτης θα κάνει πολλές συνεδρίες χωρίς να απαλλαγή από αυτό που τον κάνει να υποφέρει. Για να μπορέσει κανείς λοιπόν να ασκήσει τον Θεραπευτικό Διάλογο δεν μπορεί να τον μάθει σε μερικές ώρες βλέποντας φιλμ συνεδριών με Θεραπευτικό Διάλογο ή αναπτύσσοντας την θεωρία του Διαλόγου ή διαβάζοντας βιβλία, αλλά μόνο όταν τον βιώνει συνεχώς σαν εμπειρία είτε στον εαυτό του, είτε σε άλλους στα εντατικά σεμινάρια έξι δεκαήμερα συνεχώς αντιμέτωπος με τον άνθρωπο και εαυτό του. Διαβάστε ΕΔΩ ένα παράδειγμα βιωματικό μιας συνεδρίας.
< Επιστροφή
